Wat deden de Vinkies op 26 en 27 Mei ??
Door: Jan & Riet Vink alias "de Vinkies
Blijf op de hoogte en volg Riet & Jan Vink
27 Mei 2010 | Duitsland, Barntrup
Gisteren zijn we Barntrup gaan verkennen. En wat heeft zij zoal te bieden?
O.a. het Schloss Barntrup. Vanaf 1581 was met de bouw van dit slot 10 jaar gemoeid. Het wrange daarbij was, dat de man 1 jaar vóór het gereed komen overleed en zijn lieftallige vrouw in 1592. Het slot is nog steeds privébezit. Zie ook de foto's.
Vervolgens zijn we het centrum doorgewandeld en stuitten we op een oud spoorlijntje. Elke laatste zondag van de maand, kun je met het stoomtreintje heen en weer reizen naar Dörentrup, Alverdissen en Bösingfeld. Dus a.s. zondag gaan we er gebruik van maken.
Het weer was toen nog goed en hebben we nog heerlijk een terrasje gepakt.
Vanaf ca 16:00 uur is het gaan regenen. Dus verder niet veel meer gedaan.
Toen we vanmorgen opstonden, was het gelukkig weer droog en besloten we een stevige wandeltocht van bijna 10 km's door het Barntruper Woud te maken. Onze wandelschoenen aangetrokken en "gewapend" met een gevulde rugtas en 2 cameratassen, zijn we op pad gegaan.
Al vrij snel kwamen we langs de route een fraai stormend beekje tegen en een paar vennen. En in één van die vennen zwommen kanjers van karpers. Jammer dat ik geen werphengeltje in de rugtas had gedaan. Hahaha
Nog een eindje verder werden we plots verrast met 2 reeën, die in een grasveld, tegen de bosrand, liepen te grazen. Snel de camera's "getrokken" en een aantal foto's "geschoten".
Een eind verder ontdekte Riet in de bossen een moederhert met 2 kleine reeën. Geweldig om te zien, maar jammer dat ik ze niet kon fotograferen. Toen ze ons ontdekten, vluchtten ze heel snel weg.
De route leidde ons verder bergopwaarts naar een hoogte van 350 mtr en daar troffen we een blokhut aan. Daar een poosje gerust, broodje gegeten en water gedronken.
We waren nog maar net ca 100 mtr afgedaald en kwam Jan plots "oog in oog" te staan met een groot hert, met een indrukwekkend gewei. Jan wilde snel zijn camera grijpen, maar toen was het hert alweer gevlogen. Maar wat een fantastische belevenis.
De afdaling verliep verder over een heel smal en drassig pas, dus uitkijken geblazen.
Na bijna 10 km bereikten we - met een zeer voldaan gevoel - weer de camping. De wandeling heeft 3,5 uur geduurd. Dus ik mag weer een pilsje pakken en Riet weer aan de 43.
Groeten van de Vinkies
O.a. het Schloss Barntrup. Vanaf 1581 was met de bouw van dit slot 10 jaar gemoeid. Het wrange daarbij was, dat de man 1 jaar vóór het gereed komen overleed en zijn lieftallige vrouw in 1592. Het slot is nog steeds privébezit. Zie ook de foto's.
Vervolgens zijn we het centrum doorgewandeld en stuitten we op een oud spoorlijntje. Elke laatste zondag van de maand, kun je met het stoomtreintje heen en weer reizen naar Dörentrup, Alverdissen en Bösingfeld. Dus a.s. zondag gaan we er gebruik van maken.
Het weer was toen nog goed en hebben we nog heerlijk een terrasje gepakt.
Vanaf ca 16:00 uur is het gaan regenen. Dus verder niet veel meer gedaan.
Toen we vanmorgen opstonden, was het gelukkig weer droog en besloten we een stevige wandeltocht van bijna 10 km's door het Barntruper Woud te maken. Onze wandelschoenen aangetrokken en "gewapend" met een gevulde rugtas en 2 cameratassen, zijn we op pad gegaan.
Al vrij snel kwamen we langs de route een fraai stormend beekje tegen en een paar vennen. En in één van die vennen zwommen kanjers van karpers. Jammer dat ik geen werphengeltje in de rugtas had gedaan. Hahaha
Nog een eindje verder werden we plots verrast met 2 reeën, die in een grasveld, tegen de bosrand, liepen te grazen. Snel de camera's "getrokken" en een aantal foto's "geschoten".
Een eind verder ontdekte Riet in de bossen een moederhert met 2 kleine reeën. Geweldig om te zien, maar jammer dat ik ze niet kon fotograferen. Toen ze ons ontdekten, vluchtten ze heel snel weg.
De route leidde ons verder bergopwaarts naar een hoogte van 350 mtr en daar troffen we een blokhut aan. Daar een poosje gerust, broodje gegeten en water gedronken.
We waren nog maar net ca 100 mtr afgedaald en kwam Jan plots "oog in oog" te staan met een groot hert, met een indrukwekkend gewei. Jan wilde snel zijn camera grijpen, maar toen was het hert alweer gevlogen. Maar wat een fantastische belevenis.
De afdaling verliep verder over een heel smal en drassig pas, dus uitkijken geblazen.
Na bijna 10 km bereikten we - met een zeer voldaan gevoel - weer de camping. De wandeling heeft 3,5 uur geduurd. Dus ik mag weer een pilsje pakken en Riet weer aan de 43.
Groeten van de Vinkies
-
27 Mei 2010 - 15:52
Jaap/bep De Jongste:
Heel mooi reis verslag en wat jullie allemaal ziet het is geweldig ga zo door.
groetjes -
27 Mei 2010 - 16:11
Ray:
Mooi zeg van die herten. En zelfs een keer weten vast te leggen.
'Toen ze ons ontdekten...' Tja, ik snap dat het hert er vandoor ging toen ze oog in oog stond met Rietje. Hahaha. -
27 Mei 2010 - 19:08
Marry Witkam:
Hé Jan als je zo veel blijft lopen ben je slank als je terug komt.
Alleen moet je dan wel dat pilsje laten aan de eind van de tocht.
Groetjes Marry -
28 Mei 2010 - 06:27
Netty:
Mooie plaatjes en de reeen in het wild is net even leuker dan in het dierenparkje. Jullie zijn redelijk sportief zo te lezen. Maar goed dat jullie aan het eind van elke tocht even "aftanken". Moet wel leuk blijven natuurlijk:) -
29 Mei 2010 - 10:45
Yvonne:
Mooi hoor de omgeving
dat is echt genieten.
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
